Cześć Mamo, jak Ci mija dzień? Jesteś w dobrym humorze, czy raczej kiepskim? Bez względu na to jaki masz humor, chce Ci powiedzieć, że nie jesteś sama. Każda matka jest taka sama, no dobrze, różnimy się pewnymi aspektami. Ale jesteśmy takie same. Tak samo kochamy nasze dzieci, tak samo chcemy dla nich jak najlepiej. I jak to na matkę i kobietę przystało, narzekamy. Każda z nas narzeka, a ja wiem, że Ty także pod nosem coś rzucisz. Obrazisz się na cały świat. A potem nagle Ci przechodzi. I nie zrzucaj tego tylko na hormony, jak to fajnie opisała Iza z kobiecastronamamy.pl.
Bo to nie tylko one są winne. My jesteśmy przemęczone, przepracowane i przeładowane dziećmi, sprzątaniem, wieszaniem prania i gotowaniem. Ścieraniem papek, wycieraniem resztek kupy z dywanu. I tym ciągłym płaczem, marudzeniem, krzykiem....

Zachęcam Was gorąco do zapoznania się z moją relacją, odnośnie kawy #MKCafeFresh. Moje wrażenia są pozytywne. Ponadto, gdy będziecie czytać na stronie mkcafefresh.pl moją relacje, do Waszego koszyka wskoczy rabat w kwocie 15 zł, przy zakupach za minimum 80 zł. No cóż, coś za coś.

Strona oferuje dopasowanie kawy pod Wasze upodobania. A co najważniejsze, jest palona zaraz po zamówieniu! Dla mnie wybrali taką, moje podniebienie jest im wdzięczne ;)

Kawa nadaje się również na prezent, dzięki ładnym plakietką dołączonym do opakowania. Szkoda tylko, że tak późno mi się przypomniało o tym teście. Mielibyście więcej czasu, na zamówienie. Ale w opcji dostawy wchodzi też kurier :D

Teraz kliknij w baner poniżej, aby poznać moją relacje z testu :)

Zapewne widziałaś tą wzruszającą reklamę, Huawei. Rozumiesz jej przesłanie? Ona idealnie pokazuje, dzisiejsze myśli i postrzeganie nas przez dzieci. Zauważyłaś to jak twoje dziecko/dzieci patrzy na Ciebie gdy masz telefon lub tablet, w ręku?

                                       Co czuje dziecko?      

Spogląda na Ciebie co jakiś czas, czy widzisz jak ładnie bawi się zabawką, albo czy zauważyłaś, że właśnie zrobiło coś samo. Spogląda na Ciebie, by widzieć twoje reakcje i zadowolenie lub dezaprobatę. Czasem zdarzy się, że zrobi coś złego, abyś zwróciła na nie uwagę. Widzi, myśli i czuje, że ten świecący ekran jest ważniejszy od niej/jego. Robi mu się smutno, czuje, że wolisz spędzać czas z tym małym przedmiotem i ten przedmiocik, ma Ci więcej do zaoferowania niż Ono, twoje dziecko.

Pisanie bloga, za bardzo mnie zabiera dzieciom. To nie tylko przelanie myśli do sieci, to też ogrom pracy nad każdym detalem. Intensywne promowanie, szukanie odbiorców, czytelników. 
Energiczna Mama, zmotywowała mnie, choć już od dawna myślę sobie, by rzucić ten blog w cholerę, bo za dużo mnie kosztuje. Energiczna Mama po 2 latach blogowania, doszła do wniosku, że są sprawy ważne i ważniejsze. Nie znam dokładniej przyczyny, ale z punktu usunęła bloga. Macierzyństwo, to jednak setka wyrzeczeń. Lubie pisać, lubię dyskutować i cieszę się na każde odwiedziny czy komentarz. Pozwala mi się to oderwać od codzienności, ale cierpi na tym moja rodzina. To UZALEŻNIENIE! Wciąga i wciąga coraz bardziej, zabierając mnie im, tym którzy mnie potrzebują. Dlatego, szczególnie w święta, odłożę na bok, wszystko to co łączy się z internetem. 
Chce by rodzina miała mnie, a nie tylko mój cień. Bycie matką jest fajne, ale nie ma w tym, czasem miejsca na inne rzeczy. Nie jestem wstanie, zarywać kolejnych nocy, przez blogowanie. Nie che by dzieci miały to poczucie, że inne rzeczy są ważniejsze. 

Bez lukru i cukru, będzie sobie na razie wisieć, jeżeli szczerze z serca ze mną jesteś, zrozumiesz, że może mnie tu nie być. Jestem też na facebook'u, być może na fanpage'u będę częściej coś wrzucać. Na razie muszę oddać się rodzinie. Tylko gdzie ja będę teraz zaglądać? - widzisz to zbyt uzależnia, ciągnie mnie i muszę iść na odwyk :)   

Miał być bombowy wpis, ale jak zawsze życie weryfikuje moje plany. Miałam pisać o tym jaką, jestem chujową matką swoich dzieci. Nie napisze o tym na razie, bo obecnie siedzę w szpitalu z synem, dlaczego?  Już Ci opowiadam.

Cała ta masakra zaczęła, się ode mnie. W godzinach nocnych, z czwartku na piątek, potwornie bolał mnie brzuch. Gdy w końcu udało mi się, zrobić co trzeba, poszło to tak, że lało się ze mnie górą i dołem! Jelitówka! Ta paskudna suka dopadła mnie, pierwszy raz w życiu. Myślałam, że zdechne nad tym zlewem. I na to wszystko budzi się Masza. Z ogromnym bólem brzucha, wytargałam ją z łóżeczka i poleciałam dalej na kibel, a ona za mną. Dobrze, że jest tak mała, bo nie będzie pamiętać tego co się ze mną działo.

Nie mal cały dzień, spałam i leżałam. Nie miałam siły się ruszyć. Wszystko zmieniło się, gdy syn zaczął wymiotować. Ledwo trzymałam się na nogach, ale musiałam działać. Gdy przez dwie godziny wymiotował, nie mal co 5 minut. Wezwałam karetkę, bo nie było co czekać. Za każdym razem gdy napił się wody lub elektrolitów, wymiotował. Nie było go jak nawodnić. Ale zanim karetka została wysłana, musiałam się prosić, aby przyjechała. Kazali mi przyjechać tramwajem. Skłamałam, że nie mamy auta. Wszystko po to, aby przyjechali i moje dziecko szybko otrzymało pomoc. Bo jak wiesz, im dziecko mniejsze tym szybciej się odwadnia. W takiej sytuacji nie ma na co czekać. Gdy karetka przyjechała, widziałam, że myślą sobie iż nie było potrzeby przyjeżdżać. Junior jak na swój stan wyglądał dobrze. Ale gdy zajechał do szpitala, na badaniu usg brzuszka, po wątrobie było widać już lekkie odwodnienie. 30 minut, a mój syn zaczął się odwadniać.

Nie mogłam z nim jechać. Nie mogłam, bo nie byłam wstanie, a poza tym lekarka w szpitalu nie pozwoliła mi. W dokumentacji syna odnotowali, że ja matka jestem chora i mam zakaz z nim kontaktu. Junior został przewieziony do innego szpitala, na oddział zakaźny. Dzielnie był z nim cały czas tata. Który miał okazję zobaczyć, jak dziecko cierpi, co musi przejść. Zawsze przy synu byłam ja. Nie mogło być inaczej i tym razem. Dziecka cierpienie, dało mi takiego kopa, że postawiłam się na nogi. Pomimo zmęczenia, głodu i ciężkiej głowy, jestem przy nim teraz. Mąż odpoczywa w domu, zbiera siły na noc.

Jestem dumna ze swojego syna. Lekarze i pielęgniarki chwalą go, że jest dzielny i grzeczny. Cieszę się, że w porę zadzwoniłam i dzisiaj Junior czuje się lepiej.
Mieliśmy iść właśnie dzisiaj, na chrzciny do rodziny. Czasem los decyduje za nas, a czasem ułatwia nam wyjście z pewnych sytuacji.

Mała rada ode mnie - gdy Twoje dziecko wymiotuje często, nawet po tym jak napije się wody, a nóż ma do tego jeszcze rozwolnienie nie czekaj, bierz dziecko do szpitala i walcz o pomoc. W takich sytuacjach liczy się każda minuta!